Miód jest jednym z najcenniejszych i niepowtarzalnych naturalnych produktów. Jego dobroczynne właściwości znane są już od około 4 tysięcy lat. Swoje zastosowanie znalazł w leczeniu różnych schorzeń a także w kulinariach oraz kosmetologii. Istnieje wiele rodzajów miodu, odróżniają się one od siebie barwą, smakiem, aromatem konsystencja oraz rodzajem krystalizacji. Wymienione cechy zależą od pochodzenia i surowców zbieranych przez pszczoły.
W zależności od tego z czego powstały, miody dzieli się na grupy: miód nektarowy, spadziowy oraz często spotykane miody mieszane łączące te dwie grupy - nektarowo-spadziowe.
Miody nektarowe to inaczej miody kwiatowe. Większość tych miodów jest o jasnym zabarwieniu, a tylko nieliczne rodzaje mają barwę od ciemnożółtej do brązowej i wyróżniają się wyraźnym aromatem. Wytwarzane są z nektaru roślin i mogą być jedno lub wielokwiatowe. Określane są nazwą rośliny, z której głównie pochodzą.
Miody spadziowe mają barwę od jasnooliwkowej po ciemnobrunatną. Charakteryzują się łagodniejszym i mniej słodkim samkiem oraz korzennym zapachem. Miód spadziowy występuje w dwóch odmianach: ze spadzi iglastej oraz liściastej. Należy do najdroższych miodów w Polsce, gdyż spadź w niektórych regionach Polski występuje nawet co kilka lat. Powstaje ze spadzi czyli soku drzew. Jest to lepka i słodkawa wydzielina, którą możemy zauważyć na dzrzewach głównie latem w postaci kropelek wydzielanych przez mszyce i czerwce, które wysysają soki z młodych pędów liści.
Miody mieszane czyli spadziowo - nektarowe powstają wtedy gdy okres spadziowania drzew zbiega się z nektarowaniem roślin. W tym czasie pszczoły prowadzą równoczesny zbiór dwóch rodzajów surowca.
Ze wzgledu na dominujący udział cukrów prostych miód cechuje się wysoką kalorycznością, gdyż w 100 g znajduje się od 320 do 350 kalorii. Dzięki temu miód jest cennym środkiem wzmacniającym i odżywczym. Warto również wiedzieć, że w miodzie ogromne znaczenie mają enzymy pochodzące głównie z gruczołów ślinowych owadów. Zawarty w miodzie nadtlenek wodoru jest substancją o właściwościach bakteriostatycznych natomiast lizozym oraz inhibina i apidycyna należą do substancji antybiotycznych. Ponadto w miodzie występują pewne ilości pierwiastków z czego najwięcej jest w nim potasu, fosforu, magnezu, wapnia i sodu. W mniejszych ilościach znajdziemy cynk, żelazo, mangan, krzem, miedź, siarkę oraz jod. Obecne sa także niewielkie ilości witamin: B1, B2, B6 i B12, kwas foliowy, kwas pantotenowy oraz biotyna. Miód oprócz wartości odzywczych posiada również istotne właściwości zdrowotne. Dzięki zawartości acetylochaliny miód wzmacnia wydolność mięśnia sercowego, normalizuje ciśnienie tętnicze krwi, chroni wątrobę oraz zwiększa produkcję żółci co sprzyja trawieniu tłuszczów. Regularne spożywanie miodu wspiera układ pokarmowy szczególnie przy chorobach jelit lub przy wrzodach żołądka. Miód znalazł równiez zastosowanie w chorobach układy moczowego ze względu na działanie moczopędne. Sczególnie w chorobach nerek zalecane jest picie herbatki z dzikiej róży i miodu. Przyspiesza gojenie się ran, działa przeciwzapalnie i przeciwbólowo. Miodowe lekarstwa stosuje się w okresie przeziębień, chorobach układu pokarmowego, w stanach wyczerpania i w trakcie zwiększonego wysiłku fizycznego i psychicznego. Już od czasów starożytnych używany był do celów upiększających przez osoby dbajace o piękną i gładką cerę. Dzięki swoim właściwościom znalazł zastosowanie w kosmetyce gdzie bardzo często wchodzi w skład wielu kosmetyków np. kremów, maseczek, szamponów i odżywek do włosów, kremów do rąk czy balsamów do ciała. Naturalny miód pszczeli zmienia się z konsystencji płynnej w stałą. Proces ten zwany jest krystalizacją i nie ma wpływu na skład chemiczny czy właściwości. Świadczy to jedynie o dużej zawartości glukozy i dobrej jakości miodu. Czas krystalizacji zależy od rodzaju i wacha się w przedziale od 3 dni do kilku miesiecy. Miodu nie wolno gotować i mocno podgrzewać ponieważ juz w temperaturze 50 stopni celcjusza zniszczeniu ulega większość enzymów, wtedy taki miód nie posiada już właściwości leczniczych.
Aby mieć pewność, że miód jest prawdziwy najbezpieczniej jest kupować go bezpośrednio od producenta. Każdy słoik powinien posiadać etykietę z nazwą miodu oraz nazwiskiem i adresem pszczelarza. Dobry miód powstaje tam gdzie są sprzyjające warunki zewnętrzne, bogata roślinność i pasieka która sprosta wymaganiom pszczół. Aby wyprodukować 1 kilogram miodu, pszczoły muszą przysiąść na kwiatkach lub liściach około 4 miliony razy, przy czym jedna pszczoła przez całe swoje życie produkuje mniej więcej 1 łyżeczkę miodu.